Dobra kiszonka z całych roślin kukurydzy to większa opłacalność z produkcji mleka i zdrowsze krowy. Aby taką kiszonkę wyprodukować należy wybrać właściwy termin zbioru roślin, zastosować odpowiednią technologię kiszenia i odpowiedni inokulant (popularnie zakiszacz) do zakiszania.
O terminie zbioru całych roślin kukurydzy decyduje zawartość suchej masy w całej roślinie – optymalna to ok. 35%. Taka zawartości suchej masy sprzyja rozwojowi bakterii fermentacji mlekowej i ułatwia właściwe ubicie zakiszanego surowca, niezbędne do stworzenia warunków beztlenowych, bo tylko w takich warunkach zostanie wyprodukowany przez bakterie fermentacji mlekowej naturalny konserwant – kwas mlekowy. Zbyt niska zawartość suchej masy wskazuje na niedojrzałość kukurydzy do zbioru, niską zawartość skrobi i sprzyja stratom przez wycieki soków kiszonkarskich. Sucha masa przekraczająca 45% wskazuje, że roślina kukurydzy jest zbyt sucha, ubijany materiał sprężynuje i utrudnia stworzenie niezbędnych warunków beztlenowych, natomiast sprzyja rozwojowi grzybów pleśniowych i komórek drożdży, które pogarszają kiszonkę. Kiszonka wyprodukowana ze zbyt przesuszonych roślin kukurydzy ze względu na trudności w ubijaniu będzie niestabilna tlenowo, łatwo ulegająca wtórnemu zagrzewaniu.
Zawartość suchej masy w całej roślinie kukurydzy jest jednym z najważniejszych parametrów określających przydatność całych roślin kukurydzy do zakiszenia. Aby prawidłowo określić poziom suchej masy w całej roślinie kukurydzy należy wybrać 3-4 rośliny z różnych miejsc, ściąć na odpowiedniej wysokości od ziemi (20-30 cm), rozdrobić, wymieszać, wybrać 100g i przesuszyć (najszybciej w kuchence mikrofalowej). Przy ocenie dojrzałości kukurydzy do kiszenia można posłużyć się linią mleczną na ziarniakach. Po przełamaniu kolby w jej połowie powinna się ona znajdować w 1/2 od zewnętrznej strony ziarniaka, co odpowiada zawartości suchej masy w całej roślinie na poziomie 35%. Termin zbioru kukurydzy na kiszonkę trwa krótko: przy pochmurnej pogodzie zawartość suchej masy codziennie wzrasta o 0,5%, przy słonecznej pogodzie o 0,75%, dlatego tak łatwo go przekroczyć!
Kolejnym parametrem do uzyskania dobrej kiszonki z kukurydzy jest długość sieczki, która w zależność od możliwości sieczkarni wynosi od 6 do 30 mm (technologia SCHREDLAGE). Ważne aby podczas zbioru kontrolować stopień uszkodzenia ziarniaków – nie uszkodzony ziarniak to strata energii – niestrawiony ląduje w łajnie. Co 1-2 godziny w pociętej zielonce sprawdzamy w pojemniku o objętości 1 litra ilość nieuszkodzonych ziarniaków: może być tylko 1-2.
Aby uzyskać najlepszą kiszonkę z całych roślin kukurydzy należy zastosować odpowiedni bakteryjny preparatu do zakiszania – tzw. inokulant, popularnie nazywany zakiszaczem. Nowoczesny inokulant do zakiszania całych roślin kukurydzy powinien zawierać w składzie bakteryjnym przede wszystkim szczepy heterofermentatywne, np. Lactobacillus buchneri – najbardziej znana. POLSIL BIOPREPARATY od wielu lat posiada specjalistyczne inokulanty do kiszenia kukurydzy: MICROSILE STABILIZATOR i SILTECH STABILIZATOR, które w swoim składzie posiadają wyłącznie bakterię L. buchneri – najważniejszą dla kukurydzy, ponieważ oprócz kwasu mlekowego produkuje związki organiczne o właściwościach grzybobójczych. Produkuje również glikol propylenowy, zwiększając energię kiszonki z kukurydzy. W inokulantach (zakiszaczach) SILTECH STABILIZATOR i MICROSILE STABILIZATOR bakterii Lactobacillus buchneri na 1g zakiszanego surowca przypada aż 300 tys. CFU (JTK) gwarantując ich skuteczność. Pozostałe nasze inokulanty z linii MICROSILE i SILTECH w swoim składzie oprócz bakterii homofermentatywnych posiadają bakterie heterofermentatywne: Lactobacilus buchneri i Lactobacillus brevis, co pozwala na zastosowanie ich również do kiszenia kukurydzy. Używanie do kiszenia całych roślin kukurydzy inokulantów opartych tylko na bakteriach homofermentatywnych, nie posiadających w swoim składzie bakterii heterofermenataynych jest bezcelowe. O skuteczności inokulantów (bakteryjnych zakiszaczy) decyduje skład bakteryjny, liczba bakterii przypadająca na 1g zakiszanego surowca, ale również sposób wprowadzenia roztworu z bakteriami do zakiszanego surowca. W przypadku bakterii fermentacji mlekowej bardzo ważne jest równomierne rozprowadzenie roztworu roboczego w zakiszanym surowcu ponieważ same bakterie nie mają możliwości przemieszczanie się – im bardziej równomiernie spryskamy zakiszany surowiec tym większy dostęp bakterii do zakiszanej zielonki i lepszy efekt kiszenia. Najlepszy sposób to zastosowanie aplikatora, który spryskuje zakiszaną zielonkę podczas zbioru. Jeśli spryskujemy surowiec na pryzmie lub silosie to trzeba to robić warstwami podczas rozprowadzenia przed ugniataniem. Należy zadbać również o czystość urządzeń do aplikacji roztworu roboczego.
Właściwie przygotowana i przechowywana kiszonka może być skarmiana nawet przez 2–3 lata bez żadnych strat wartości odżywczych!
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą inokulantów.